کد

سحرخیزان امروز ، مایکروسافت را خوشحال و خندان، (با جملاتی مشابه آنچه از دهان جابز می شنیدیم) در تمجید از محصول جدید نظاره کردند. گرچه نام سِرفِیس را قبلا در محصولات مایکروسافت دیده بودیم اما این یکی، محصول واقعا متفاوتی است. در نگاه اول، سِرفِیس تبلت ویندوز ۸ مایکروسافت است. اما در نگاه دوم، سوم و چهارم حرفای زیاد دیگری نیز برای گفتن دارد. شاید من دارم زیاده روی می کنم، ولی به نظر می رسد سِرفِیس نسل جدیدی از گجت های قابل حمل باشد که گرچه نمی تواند آیپد را به نابودی بکشاند، اما احتمالا مایکروسافت را به دوران اوج گذشته برمی گرداند.

وجه مشخصه این تبلت، سخت افزار مایکروسافت است. شما با یک تبلت اچ پی یا دل که ویندوز ۸ روی آن سوار شده طرف نیستید. شما با مامور مخصوص مایکروسافت، جناب سِرفِیس طرف هستید. (لطفا) احترام بگذارید!
یک تیم از مایکروسافت این تبلت را شخصا و سازگار با ویندوز ۸ طراحی کرده است، بی تعارف طراحی آن عالی است و برتر از آیپد، استحکام، پورت های بیشتر و منافغ خنک کننده دارد (تعارف هم نداریم).

سخت افزار دیگر اهمیتی ندارد. اعداد دیگر مهم نیستند. مایکروسافت می گوید اعداد سخت افزاری سِرفِیس چیزی در حد کامپیوترها است و باید آن را یک PC دانست، اما بدون مشکلات حمل و جابجایی کامپیوترهای دسکتاپ (و بارها در کنفرانس تبلتش را پی سی صدا کرد). مایکروسافت با این تبلت قدرتمند قصد دارد توانایی های ویندوز ۸ را به رخ همگان بکشد، گویا او دیگر به محصولات شرکای سخت افزاریش اعتماد ندارد و خودش آستین بالا زده.

اما واقعا داستان چیست و چه اتفاقی قرار است بیفتد؟ در ادامه مطلب با تکنولوژیجدید همراه باشید تا بیشتر به این محصول جنجالی و احتمال های ممکن پیرامون بازار آن بپردازیم.

پانوس پانای، مدیر طراحی سِرفِیس می گوید: «زمانی که آن را دست بگیرید، متوجه می شوید چه کیفیت بالایی دارد». مایکروسافت هرگز تا کنون سخت افزاری برای ویندوز نساخته بود و هرگز هم مجبور به این کار نشده بود. اما اکنون، مایکروسافت با یک استاندارد عالی وارد شده و در همان حرکت اول بسیاری شرکت های سخت افزاری را پشت سر گذاشته است.

من عاشق آیپدم هستم. هر روز از آن استفاده می کنم. اما حتی با استفاده از کیبورد Logitech Ultrathin هم نمی توانم مانند یک لپ تاپ واقعی از آن استفاده کنم (مثلا با آن یک متن طولانی بنویسم). از طرف دیگر به علت نیاز به نرم افزارهای تاچ اسکرین نمی توانم تمام استفاده ام را به مک بوکم محدود کنم. اما حالا سِرفِیس آمده است تا این دوگانگی را از بین ببرد. آمده است تا تبلتی باشد با ۱۰۰ درصد کارایی های لپ تاپ.

موبایل ها تا زمانی که حس یک موبایل را داشته باشند، نمی توانند نیاز به لپ تاپ ها را پوشش دهند. تبلت ها نیز به علت وجود سیستم عامل های محدود روی آنها، هنوز رقیب جدی ای برای لپ تاپ ها محسوب نمی شوند. اما سِرفِیس یک تبلت است با نرم افزارهای ویندوز همچون آفیس و یک کیبرد حیرت انگیز. موافق باشید یا نه، ویندوز و آفیس راه خودشان را بین مردم باز می کنند.

اگرچه معرفی سِرفِیس حسابی گرد و خاک به پا کرده و همه را هیجان زده نموده است. اما هنوز هم نکات تاریک و نامعلومی در مورد آن وجود دارد. سوای قیمت، اینکه آیا کیبرد برای استفاده طولانی مدت راحت است یا خیر؟ اینکه چقدر داغ می شود و آیا بعد از ۵ ساعت کار می توان (مانند آیپد جدید) روی آن تخم مرغ سرخ کرد؟ زیر بار این سخت افزار بالا باتری آن چقدر تاب می آورد؟ آیا با 3G و 4G کار می کند؟ و از همه مهم تر آیا توسعه دهندگان، مترو را به جمع خود راه می دهند و برای آن برنامه می سازند؟ این ها مهمترین سوالات پیش رو هستند.

قدرت اصلی آیپد از نرم افزارهای فراوان در آپ استور نشأت می گیرد. اپل فعلا توسعه دهندگان بی شمارش را با وعده دریافت سود محصولات شان راضی نگه داشته. اما از طرف دیگر، مایکروسافت نیازی به تغییر سیاست توسعه نرم افزاری و راضی کردن توسعه دهندگان برای ساخت نرم افزار سازگار با سِرفِیس ندارد. این تبلت روی ویندوز کار می کند و همین کافی است. ویندوز فراگیرترین سیستم عامل روی زمین (و البته منظومه شمسی) است. به همین دلیل و به احتمال زیاد توسعه دهندگان به مترو روی خوش نشان خواهند داد. حتی اگر سِرفِیس شکست هم بخورد، هنوز هم تبلت های ویندوزی فراوانی توسط سایر شرکت ها به بازار خواهند آمد.

گرچه طراحی و سخت افزار خیره کننده ای را شاهد هستیم اما به نظر من، سِرفِیس برای مبارزه با آیپد نیامده. زمانی که مدل ARM بر اساس گمانه زنی ها با قیمت ۴۰۰ تا ۶۰۰ دلار و مدل x86 با حدود قیمتی ۱۰۰۰ دلار معرفی شوند، فروش آیپد چندان تغییری نمی کند. بلکه سِرفِیس یک استاندارد جدید برای اچ پی، دل، لنوو، ایسر و اسوس تعیین می کند. این گجت قرار است نشان دهد که یک تبلت ویندوزی چطور باید باشد. در واقع این ابزار قدرتمند قرار است توجهات را از سایر سیستم عامل ها به ویندوز ۸ برگرداند.

مایکروسافت از زمان عرضه ویندوز ایکس پی، هیچ کار خیره کننده ای انجام نداده. ویندوز ۷ فقط آمد تا اشکالات ویستا را حل کند. ویندوز موبایل هم که چهره در نقاب خاک کشید. زون که حتی شناخته هم نشد . موتور جستجوی بینگ را یک کپی از گوگل می دانیم. هیچ کس از هات میل استفاده نمی کند. هنوز که هنوز است از فواید ویندوزلایو بی اطلاعیم و تلفن همراه Kin تنها چند هفته پس از عرضه، از بازار جمع آوری شد. و تنها حرکت خیره کننده این شرکت، یک سیستم بازی است. در این دهه، مایکروسافت در واقع فقط توانسته است خود را زنده نگه دارد و لاغیر. این شرکت واقعا به یک گجت شگفت انگیز نیاز داشت تا اعتبار از دست رفته را باز گرداند.

مانند بسیاری از مردم، این رقابت میان شرکت ها برای من هیچ اهمیتی ندارد. من یک طرفدار دو آتشه نیستم که به طور تصادفی یک شرکت را انتخاب کنم و بعد تا پای جان از آن طرفداری کنم. چه اهمیتی دارد که کدام شرکت موبایل یا کامپیوتر سازی برنده این جنگ می شود؟ چیزی که اهمیت دارد، این است که رقابت به نفع مشتریان تمام شود. در سال های اخیر اپل خط اصلی تولید گجت های جدید و نوآور محسوب می شد. اما حالا با سِرفِیس، یک بار دیگر قرار است مایکروسافت جایگاه از دست رفته و بلند مرتبه قبلی خود را باز پس گیرد … شاید.